Teritorijalna veksilologija i heraldika Srbije

Ovaj grb, usvojen je oko 2007. godine, zamenivši bivši rešenjem koje je bliže standardima nove srpske heraldike. Štit je podeljen na tri polja horizontalno, od kojih je donje plave boje sa tri vijugave srebrne linije. Srednje je zelene boje sa predstavom mosta u srebrnoj boji. Gornje polje je plave boje, na kojem se nalaze crkva sa dva tornja, građevina i još jedan toranj, sve belo. Iznad građevina je zlatno sunce sa 14 zrakova. Štit je oivičen tankom belom bordurom. U čelenci se nalaze tri diska (broša, kokarde?) sastavljena od koncentričnih krugova, od sredine ka ivicama: plavog, zelenog i belog. Venac oko štita sastavljen je od zlatnog klasa pšenice, sa desne strane,i klasa zlatne boje (nejasno koja je biljka u pitanju). Čuvari grba su dva bela propeta grifonolika bića. Stegovi Srbije, sa desno i verovatni opštinski steg sa leve strane. Proporcije stegova, za razliku od standardih, su 2:3. Postament je nepravilni oblik smeđe boje.

Zastava bi, prema ustaljenoj praksi mogla biti heraldički steg iz aktuelnog grba, ali do sada nema potvrde njene upotrebe.

Bivši amblem, koji se pominje kao zvanični poslednji put oko 2002. godine je tipičan predstavnik pseudoheraldičkih amblema socijalističkog perioda. Sadrži ideološke motive, stilizovane ljudske likove, koji predstavljaju narode koji žive u ovoj opštini, a smeđa boja bi trebalo da simbolizuje plodnu zemlju, zlatna verovatno žitna polja.


Grb je usvojen 2004. godine posle raspisanog konkursa za izradu grba. Rad je akademske slikarke iz Sremskih Karlovaca Marije Davidović. Grb se javlja samo u osnovnom nivou.

Grb je u obliku štita plave boje. Elementi grba su: Arhanđel Mihajlo prikazan u beloj boji odeven u crveni plašt, bela silueta crkve sa dva tornja i tri krsta i dve plave vijugave linije.

Usvojen je grb u tri nivoa. Zastava je heraldički steg sa velikog grba. Autor simbola je Srpsko heraldičko društvo "Beli orao".

Kvadratna zastava, podeljena je na četiri polja.
izvor:zastave-grbovi.com

Simboli opštine Inđija opisani su u statutu opštine od 21. jula 2008. godine:

Opština ima grb i zastavu. Grb Opštine za osnovu ima crveni štit. U centralnom delu štita ističe se bela crkva sa tornjem koja simbolizuje narodni stožer ali i narod, njegovu veru i duhovnost. Jelen na krovu crkve i u skoku ka tornju, simbolizuje težnju jelena da se napije na izvoru životvorne vode, na kojoj je Isus Hristos predstavljen krstom na tornju crkve. Crkvu sa obe strane pridržavaju dva anđela u plavoj odeždi koji je simbolično čuvaju, a plava boja odežde koju nose ukazuje da se radi o nebeskom znamenju. Na površini ispod crkve ispisan je broj “1746”, koji označava godinu masovnijeg doseljavanja Srba u Inđiju. Ispod štita nalazi se traka sa natpisom naziva grada.

Do 2008. godine koristila se zastava odnosa strana 2:3 sa poljem plave boje.




izvor:zastave-grbovi.com

Grb Voždovca usvojen je u tri nivoa, devedesetih godina prošlog veka. Grb je izradilo Srpsko heraldičo droštvo.Stavljan je van snage od strane prinudne uprave opštine, ali je danas zvaničan. Opština poseduje i knjigu grafičkih standarda u kojoj su
opisani načini korišćenja simbola.

Zastava je tipični heraldički steg, sa ponovljenim motivom sa osnovnog grba. Oblik je kvadratan.

Štit je podeljen vodoravno, a gornje polje vertikalno na dva polja. Gornje desno crveno polje podeljeno je srebrnim krstom na četiri manja, od kojih svako sadrži srebrno ocilo. U gornjem levom plavom polju smeštena je crna veprova glava okrenuta na levo, zlatnih kljova i crvenog jezika, probodena zlatnom strelom u čelo. U doljem, srebrnom polju je plava heraldička ruža.

Srednji grb je krunisan zlatnom bedemskom krunom sa četiri vidljiva merlona. U zvaničnoj upotrebi je stilizacija koja ima tanku crvenu borduru oko štita, a bedemska kruna je stilizovana crvenim "malterom". Ovakva stilizacija se u prihvaćenim predlozima Srpskog heraldićkog društva ne pominje, ali opština koristi ovu stilizaciju za osnovni i srednji grb. Takođe, po ugledu na Grad Beograd opština koristi grb sa "logotipom" tj. ćiriličnim natpisom: "Gradska opština Voždovac" ili u varijanti na engleskom: "City Municipality Voždovac".


Postament velikog grba je travnati brežuljak, sa lentom koja nosi naziv opštine, ćiriličnim pismom. Desni čuvar je crni vepar, zlatno naoružan proboden u čelo zlatnom strelom. Levi čuvar je beli konj naoružan zlatno. Stegovi koje čuvari pridržavaju su stegovi Beogradai Voždovca.



izvor:zastave-grbovi.com

Vračar ima zvanične simbole po standardima srpske heraldike: grb u tri nivoa i zastavu usvojene u aprilu 1993. godine. Autor grba i zastave je Dragomir Acović.

Heraldički steg Vračara je kvadratni i sadrži kao glavni motiv zlatni krst hrama Svetog Save na plavoj podlozi oivičenoj tankom zlatnom bordurom sa svih strana, osim sa strane koplja.

Osnovni grb Vračara ima iste motive kao i zastava. Štit je plave bojesa zlatnom bordurom. Srednji nivo grba je štit nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona.



izvor:zastave-grbovi.com

Grb zvezdare je usvojen u tri nivoa. Izradilo ga je Srpsko heraldičko društvo "Beli orao".

Blazon grba glasi: Na polju plave boje uski zlatni krst, a preko njega srebrom opervaženo crno kružno polje na kome je sedam zlatnih zvezda sazvežđa Malog medveda, sa zvezdom Polaris, koja je u levom kantonu, i zvezdom Kohab, u stopi polja, nešto većom od ostalih zvezda.

Zastava je heraldički steg, plave je boje sa crvenim kantonom u gornjm uglu uz koplje. Crveni kanton sadrži srpski krst (beli krst sa četiri ocila) U plavom polju nalaze se sedam šestokrakih zlatnih zvezda raspoređenih kao sazvežđe Malog medveda.



izvor:zastave-grbovi.com

U poslednje vreme, u upotrebi se smenjuju različite stilizacije grba Zemuna. Štit im je po elementima zajednički i predstavlja tradicionalni grb Zemuna.

U oktobru 2009. godine, ponovo je vraćen grb sa čuvarima tzv. Krajišnicima, koji je bio aktuelan i u periodu 2004-2005.Ovo je jedan od primera nepoznavanja heraldike u praksi. Lokalne vlasti često identifikuju simbole sa određenom političkom partijom,
umesto sa teritorijom i stanovništvom teritorijalne jedinice, pa tako dolazi do česte promene simbola.


Tradicionalni štit (osnovni grb) Zemuna sadrži drvo u prirodnim bojama koje izrasta iz zelenog podnožja. Osnovna boja štita je plava. Jelen koji leži u prirodnoj boji je sa desne strane, a sa leve je propeti zlatni lav koji u desnoj šapi drži srebrnu sablju. Zajedno sa bedemskom krunom sa pet kula čini srednji grb, koji nije u upotrebi od
2005. godine, već se koristi samo veliki grb Zemuna. Veliki grb je izmenjen 2005. godine. Izmene se ogledaju u promeni čuvara grba (umesto zlatnih lavova, na novom grbu su vitezovi sa štitovima sa belim krstom i ocilima), umesto starog motoa na lenti Oduvek, Zemun, zauvek, na novom je ime opštine. Takođe, postament sasatavljen od zelenog i plavog polja odvojenog belom vijugavom linijom na novm je grbu izostavljen.



izvor:zastave-grbovi.com

Na Dvadesetoj sednici SO Novi Beograd, održanoj 11. jula 2003, odbornici su usvojili grb Gradske opštine Novi Beograd – veliki, srednji i mali grb, i zastavu čiji je autor Srpsko heraldičko društvo. Odbornici su usvojili i Odluku o upotrebi i zaštiti grba i zastave, kojom se precizira njihova upotreba.

Zastava je heraldički steg sa velikog grba Novog Beograda. Razlikuje se od osnovnog grba. Zastava je crvena, a na počasnom mestu, u kantonu je zastava Beograda belo oivičena. U crvenom polju su tri bela uspravna pravougaonika raspoređena 2+1.

Grb Novog Beograda predstavlja srebrni vitao koji deli štit na tri polja. Ispunjeni prostor vitla (donji deo štita) aludira na grb grada Beograda(srebrna tvrđava na crvenom bregu), na ostala dva polja nalaze se po tri srebrna bileta 2+1.
Kombinacijaboja (crveno, plavo i belo) podseća na zastavu Srbije i nekadašnje
Federacije, čije je sedište Vlade na teritoriji Novog Beograda.

U čelenci srednjeg grba Novog Beograda nalazi se zlatna bedemska kruna sa četiri vidljiva merlona, što označava teritoriju sa više od 100000 žitelja.Čuvari na nivou velikog grba Novog Beograda su lastavice, vesnici proleća, buđenja prirode i obnove života; one su takođe simbol nastanjivanja, svijanja gnezda, doma kome su uvek vraća.



izvor:zastave-grbovi.com

Odbornici Skupštine Gradske opštine Palilula usvojili su 7. juna 2006. na 12 sednici Skupštine Odluku o upotrebi simbola Gradske opštine Palilula. Odlukom je određen izgled i upotreba grba i zastave – grb se koristi u tri nivoa kao Osnovni, Srednji i Veliki grb.

Zastava je kvadratnog oblika i ponavlja motiv sa štita, odnosno osnovnog grba.

Osnovni grb Palilule podeljen je horizontalno na dva polja, a gornje polje je podeljeno vertikalno na dva polja, oivičena zlatnim. Gornje desno polje je crveno sa zlatnom lulom, levo polje je plavo sa stilizovanom kupolom crkve svetog Marka i dve vijugave zlatne linije. Donje polje je belo sa zlatnom stilizovanom predstavom šatora, zlatnim ključem i godinom - 1830.

Srednji grb je štit sa zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona.

Veliki grb sadrži i sledeće elemente/parefernalije: desni čuvar grba je Sveti prvomučinek i arhiđakon Stefan, koji pridržava heraldički steg grada Beograda. Levi čuvar grba je Sveti apostol i jevanđelista Marko, koji pridržava heraldički steg Gradske opštine Palilula.

U čelenci grba je zlatna bedemska kruna sa tri vidljiva merlona i zlatnim lavom koji u desnoj šapi drži zlatni mač.

Postament je zeleni brežuljak. Na lenti su pored naziva opštine, ispisana i imena: sv. Marko i sv. Stefan.



izvor:zastave-grbovi.com

Grb u tri nivoa i zastava su usvojeni u julu 1998. godine.

Zastava Rakovice je kvadratni heraldicki steg na kome je ponovljen motiv sa osnog grba (štita) opštine.

Osnovni grb je plave boje. U gornjem delu je crveno polje sa zlatnim ponovljenim krstom. Glavni motiv je crkva Svete Petke u beloj boji, ozidana crno. U donjem delu se nalazi predstava Rakovickog potoka u plavoj boji oivicena belim.

Srednji nivo grba je isti kao i osnovni, ali natkriven zlatnom bedemskom krunom sa cetiri vidljiva merlona.

Kod forme velikog grba, štit je naslonjen na ornamentalni postament na kome su cuvari grba koji pridržavaju stegove Beograda i Rakovice. Preko postamenta je postavljena lenta sa cirilicnim natpisom Rakovica.


izvor:zastave-grbovi.com

Skupština opštine Savski Venac U Odluci o organizaciji i radu organa gradske opštine Savski venac od 29. jula 2004. godine definisila je svoje simbole. Opština koristi grb u tri nivoa i zastavu. Članovi 4. i 5. opisuju simbole:Cvetni štit koji se pominje je verovatno štamparska greška, jer bi bilo logično da bi tu trebala da stoji reč crveni.


izvor:zastave-grbovi.com

Opština Stari Grad ima zvaničan grb po heraldičkim normativima nove srpske heraldike. Grb ima tri forme osnovni, srednji i veliki. Opština takođe ima zvaničnu zastavu.

Zastava Starog Grada ponavlja motiv sa štita, odnosno osnovnog grba.


izvor:zastave-grbovi.com

Grb Čukarice je usvojen u tri nivoa 1997. godine.

Zastava (heraldički steg) Čukarice sadrži ponovljeni motiv sa osnovnog grba.

Grb Čukarice je oivičen crvenim, nazubljenim rezom. Elementi su: tri zelena brda, plava vijugava linija, plavi štit sa žutim krstom i dva snopa pšenice povezana crvenim trakama.

Veliki grb se sastoji od zelenog brdovitog postamenta koji u podnožju ima reku predstavljenu plavo belim vijugavim linijama, a na njemu se nalaze dva čuvara: plavi osvrnuti orlovi sa zlatnim krstovima kao ogrlicama. Čuvari pridržavaju stegove Beograda i Čukarice. Iznad štita je zlatna bedemska kruna sa četiri vidljiva merlona




izvor:zastave-grbovi.com

Grb Barajeva predstavljen je u tri nivoa. On prati standarde srpske heraldike.

Heraldički steg (zastava) je plavo polje sa dvanaest zlatnih klasova pšenice zrakasto orijentisanih tako da čine krst.

Štit na grbu se razlikuje od stega. Podeljen je horizontalno na dva polja. Gornje je plavo i ima isti motiv kao steg, a donje je belo/srebrno sa glavom ranjenog vepra u sredini okruženog sa četiri crvena ocila.

Srebrna bedemska kruna sa tri vidljiva merlona je nad štitom srednjeg i velikog grba. Čuvari štita na velikom grbu su petlovi u prirodnim bojama.


izvor:zastave-grbovi.com

Ova gradska opština nema zvaničnu zastavu.

Za razliku od od većine ostalih beogradskih opština, Grocka zvanično koristi pseudoheraldički amblem, iako se u statutu on naziva grbom. Iz člana 9. Statuta opštine:

izvor:zastave-grbovi.com

Gradska opština ima grb i zastavu. Grb gradske opštine koristi se u tri nivoa, kao Osnovni, Srednji i Veliki grb. Blazon osnovnog grba glasi: U srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.
Blazon Srednjeg grba glasi: Osnovni grb (u srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.) nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona. Ispod štita ispisan je naziv mesta i opštine.
Blazon Velikog grba glasi: Osnovni grb (u srebru između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj srebrni krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa srebrnom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.) nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona. Čuvari grba su dva anđela sa zlatnim oreolima, crvenim traka oko čela i crvenim orarima opervaženim zlatom ukrštenim na grudima, odevena u duge bele haljine, od kojih svaki drži purpurno zlatom okovano koplje sa koga se u polje vije zlatnim resama opervažen steg Beograda (desno), odnosno Titulara (levo). Postament je travom obrastao brežuljak, u čijem su podnožju plavi talasi Kolubare. Ispod grba ispisano je ime naseljenog mesta i opštine.
Gradska opština ima kvadratni steg sledećeg blazona: Na belom između dva crvena krina po horizontali isti takav stub u kome je s kraja na kraj beli krst, a u središtu preko svega štit razdeljen zeleno i crno sa belom zapadnom fasadom kosturnice-crkve Sv. Dimitrija takođe preko svega.


izvor:zastave-grbovi.com

Mladenovac ima zvaničan grb u tri nivoa i zastavu prema standardima . Simboli su usvojeni Odlukom o grbu i stegu opštine i naseljenog mesta Mladenovac.

Zastava opštine je kvadratna i plave je boje sa belom gredom pri dnu.
U gornjem plavom polju je zlatna krstolika grančica hrasta.

Autor grba je Ladislav Biron

izvor:zastave-grbovi.com

Znamenje Obrenovca, grb u tri nivoa i heraldički steg, osmislilo je Srpsko heraldičko društvo



izvor:zastave-grbovi.com

Opština Sopot koristi pseudoheraldički amblem čije je glavni motiv - spomenik palim borcima u Drugom svetskom ratu, delo vajara Vojina Stojića i arhitekte Gradimira Medakovića.

izvor:zastave-grbovi.com

Opština Surčin je usvojila grb 29. januara 2007. godine, na osnovu razultata anonimnog konkursa koji je opština raspisala. Grb je delo autorskog tima u sastavu: pobedničkog predloga je Slobodan Stanić, dipl. ing. arh. i Zoran Stanić, dipl. ing. arh.

Motiv sa štita je i na zastavi Surčina. Korišćenje zastave nije potvrđeno.Nivo velikog grba po elementima sledi standarde srpske heraldike, ali kao i mali grb ima neke neheraldičke osobine, npr. boja glavnog polja na štitu je prelaz iz bele u plavu, što nije po pravilima heraldike. Ovakva verzija sa prelazom je u upotrebi ali nije po grafičkim standardima koje je autor dostavio titularu. Veliki vid grba sadrži i stegove Beograda i Surčina, koje pridržavaju dva propeta vranca u ulozi čuvara štita. Na postamentu zelene boje nalazi se lenta sa imenom opštine. Bedemska kruna je zlatna sa tri vidljiva merlona.


izvor:zastave-grbovi.com

Amblem Bogatića je usvojen 8. septembra 2009. godine, zamenivši prethodni.

Bogatić je između 2003. i 2009. godine koristio grb koji se sastojao od plavog štita sa zlatnim propetim lavom i parafernalijama: zlatnom pojednostavljeno prikazanom krunom, gajtanolikim ukrasima, vencem pšenice u stopi grba, kao i lente sa natpisima: 1381 (nad krunom) i BOGATIĆ na lenti ispod štita.Ovaj grb se koristi na veb sajtu i na dan pisanja ovog teksta, tako da nije poznato koji grb je zvaničan.




Znamenje Koceljeve je usvojeno u oktobru 2007. godine. Znamenje prati standarde nove srpske heraldike, pa su tako usvojeni grb u tri nivoa i steg opštine.

Heraldički steg, prisutan na velikom grbu je zvanična zastava ove opštine. U pitanju je modifikovan i pojednostavljen motiv sa štita, odnosno osnovne forme grba. Zastava kvadratnog oblika, koso je podeljena na četvrine, gornja i donja četvrtina su crvene boje, a četvrine pri koplju i od koplja plave. Preko svega, beli (srebrni) fret.

Osnovni grb Koceljeve ponavlja motiv sa stega (ili obrnuto). Jedina razlika je u prisustvu po četiri srebrna kristala raspoređena 1-2-1 u sve četiri četvrtine štita.

Štit krunisan zlatnom bedemskom krunom i ukrašen granama šljive i lentom sa imenom opštine predstavlja srednji grb Koceljeve.



Loznica koristi štitoliki dvobojni amblem. U dnu tamnoplavog štita nalazi se stilizovana srebrna predstava gusala iznad kojih je svitak sa ispisanim ćiriličnim slovima A, B, V, G, D i E, što je početak azbuke. Preko svitka je pero zasečeno za pisanje, a iznad ime grada okruženo stilizovanom predstavom vinove loze.





Amblem Ljubovije je pseudoheraldička kompozicija koja se pojavljuje u dve verzije.
Obeležje Ljubovije do 2009. godine bio je krajnje pojednostavljen pečatoliki amblem.




Grb Malog Zvornika usvojen je u tri nivoa. Usvojena i zastava opštine. Autor grba je Tihomir Ačanski, član Srpskog heraldičkog društva.

Glavni motiv bivšeg amblema opštine Mali Zvornik bio je hidroelektrana "Zvornik". Amblem nije pratio heraldička pravila, pa je zamenjen 2011. godine.




Grb Opštine Šabac koristi se u tri nivoa, kao osnovni, srednji i veliki grb. Zastava Šapca je heraldički steg.

Zvanični Heraldički steg Šapca malo se razlikuje od osnovnog grba. Proporcije su mu 1:1. To je asimetrična horizontalna trobojka plavo-belo-crvena, sa gornjim, plavim poljem visine oko 2/3 zastave, a polja su podeljena vijugavo. U plavom polju bliže koplju je beli cvet poljskog krina (ne radi se o heraldičkom krinu), žutih prašnika sa
stabljikom i dva lista.



izvor:zastave-grbovi.com

Jednu godinu posle neuspelog konkursa Valjevo je 8. oktobra 2010. godine dobilo zvanične simbole. Zastava i grb rad su mr Đorđa Stanojevića. Grb je stilizacija reljefnog simbola/grba na kuli Nenadovića u Valjevu.

Zastava je predviđena samo za vertikalno isticanje i spada u gonfalone, što je izuzetak u srpskoj teritorijalnoj veksilologiji



Znamenje Lajkovca usvojeno je u aprilu 2007. godine. Autor prihvaćenog predloga je Centar za istraživalje pravoslanog monahizma. Grb je usvojen u tri nivoa, a zastava je heraldički steg. Lajkovac je primer valjane primene nove srpske heraldike.


Zastava ponavlja osnovni motiv sa štita - zlatni krilati točak parne lokomotive, na crvenoj pozadini.


Štit je crvene boje i sadrži zlatni krilati točak lokomotive iznad koga je crni dijamant. U glavi štita je hermelinsko polje na kojem je crna veprova glava probodena crvenom strelom u čelo.




Autor zastave i grba Ljiga (u tri nivoa - po normativima SHD) je Tihomir Ačanski. Iako su ovi simboli zvanični, na zgradi opštine se vijori bela zastava sa "nalepljenim" velikim grbom.




Osečina je do 2011. godine koristila spiralni ornament, preuzet sa abadžijskih radnji, kao simbol opštine. U julu 2011. godine Osečina je utvrdila svoje simbole: mali i veliki grb i zastavu. Grb sadrži pomenuti ornament, talasastu gredu koja predstavlja reku Jadar i tipičnu staru crkvu. Autor simbola je Đorđe Stanojević.




Opština Ub koristi jednostavan neheraldički amblem koji sadrži uprošćenu predstavu fabričkog dimnjaka, preko koga je šiljati trolist, a ispod koga je na crnom srebrnim slovima ispisan naziv mesta.


izvor:zastave-grbovi.com

Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čelo ranjena crna veprova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljih rogova postavljenih preko svega.


Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čeloranjena crna veparova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljihrogova postavljenih preko svega.) nadvišen srebrnom bedemskom krunom satri vidljiva merlona. Štit je okružen prirodnim granama bresta. Ispod štita ispisan je naziv mesta i opštine.


Polje razdeljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom streljeno, gore na plavom otrgnuta i zlatnom strelom kroz čelo ranjena crna veprova glava, oružana zlatno i crvenog jezika, dole na crvenom srebrna kolasta azdija, oba motiva između para srebrnih bivoljih rogova postavljenih preko svega) nadvišen srebrnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona.Čuvari grba su Karađorđevi regulaši, odeveni prema običaju ovog vremena, kao što su u grbu kraljevskog Doma Srbije od 1903. do 1917. godine, prikazani u prirodnim bojama. Oba čuvara slobodnom rukom drže prirodno koplje okovano zlatom, sa koga se u polje vije zlatnim resamaopervaženi steg, i to desno steg Srbija,a levo steg Titulara ( ponovljeni motiv sa štita grba, bez bivoljih rogova. Postament je gustim rastinjem obrastao proplanak.
<blockquote>






izvor:zastave-grbovi.com


</blockquote>

Grb koji opština Golubac upotrebljava je likovna konstrukcija koja pored golubačke tvrđave, sadrži i kompletan srednjevekovni grb Lazarevića kao viteza reda zmaja. Zastava je verovatno nastala po uzoru na bivšu zastavu Požarevca




Požarevac je primer grada (ranije opštine), koji je imao zvaničan grb i steg po heraldičkim standardima, ali samo u periodu od 2001. do 2005. godine. Zvaničan simbol Požarevca sada je pseudoheraldički amblem,koji je bio u upotrebi i od 1966. do 2001. godine.Zastava koja je bila zvanična u periodu 2001-2005 godine je
kvadratna, sa žutim poljima koja predstavljaju plodnu zemlju i plavim poljem u obliku grčkog slova π (malo pi) koje predstavlja ušća Morave i Mlave u Dunav. U gornjem delu plavog polja smeštena su 3 bela diska. Ovo je heraldički steg, koji se nalazi i u velikom grbu, takođe bivšem.

Štit bivšeg grba Požarevca, ujedno i osnovni grb je crvene boje sa zlatnim krstom. Veliki grb imao je parafernalije po standardima srpske heraldike. Službeni glasnik opštine od 21. decembra 2001. godine u Odluci o grbu, zastavi i danu opštine Požarevac u članu 2 navodi kompletan blazon grba:



Kučevo koristi "grb" koji je na tragu heraldike, ali ne pridr\ava se osnovnih pravila (boje). Zastava koja je deo ovog grba je narandžaste boje sa amblemom menifestacije "Homoljski motivi".




Simboli opštine Malo Crniće su amblem i zastava. Amblem kao simbol opštine sadrži stilizovani zlatni pšenični klas, talasaste plava i bela polja i natpis "Opština Malo Crniće".




„Grb” Petrovca izvor:zastave-grbovi.com

Znamenje Aranđelovca je usvojeno 2007. godine. Ono prati standarde nove srpske heraldike, pa tako postoje osnovni, srednji i veliki grb, kao i zastava (heraldički steg).

Heraldički steg Aranđelovca ponavlja motiv sa osnovnog grba (štita). To je kvadratna zastava vertikalno podeljena na dva jednaka polja. Crveno polje je uz koplje na njemu je zlatni krst, sa četiri srebrna ocila. Na plavom polju (od koplja) smešten je sv. Arhanđel Gavrilo u prirodnim bojama.

Osnovni grb sadrži iste elemente kao i zastava.

Srednji grb je nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa tri vidljiva merlona, a štit leži na belom krstu sa ordena Karađorđeve zvezde.




Batočina koristi neheraldički amblem i zastavu plave boje na kojoj je amblem, ali u beloj boji.




Opis amblema opštine Knić iz Službenog glasnika opštine od 26. marta 2009. godine:




Znamenje grada Kragujevca je usvojeno 17. Aprila 1996 i primer je nove srpske teritorijalne heraldike. Grb se navodi u tri osnovna nivoa, mada se često prave greške u upotrebi (najčešće se koristi samo veliki grb).

Osnovni grb je štit sa srebrnim poljem na kome je crna otrgnuta glava vepra, zlatno oružana, crvenog jezika i ranjena u čelo po kosini crvenom strelom (što predstavlja jedan od najstarijih grbova dodeljenih Srbiji, a od 1804. i popularnosti u ustanku postaje nezvanični grb Šumadije). Glava štita je rascepljena; u desnom polju je na crvenom srebrni krst između četiri ista takva ocila (što je aluzija na Kragujevac kao prestonicu u prvoj polovini XIX veka), a u levom na drvenom dve unakrst postavljene topovske cevi okrenute ustima naviše (simbol topolivnice, začetka moderne srpske industrije).

Na nivou Srednjeg grba se iznad Osnovnog grba javlja zlatna bedemska kruna sa četiri vidljiva merlona i zlatna dijadema ukrašena draguljima (što je još jedna predstava Kragujevca kao nekadašnje prestonice).

Čuvari štita na Velikom grbu su dva na uzlet spremna heraldička kraguja (asocijacija na mogući toponim) koji pridržavaju stegove Srbije (desno) i grada (levo). Oba oko vrata na plavoj traci nose štit, desni plav sa otvorenom srebrnom knjigom zlatnog poveza, a levi crn sa tri zlatna stuba i obrnutim srebrnim ševronom preko svega (simboli grada kao univerzitetskog centra i streljanog odeljenja V -3). Postament je šumom obrastao brežuljak sa lentom na kojoj je ispisano ime grada, a o nju je
obešen Orden Sv. Save prvog stepena kojim je Sveti arhijerejski sinod odlikovao Kragujevac.

Heraldički steg je kvadratnog oblika srebrnog polja na kome je heraldički kraguj koji stoji na odsečenoj plodnoj zlatnoj hrastovoj grani, a u gornjem desnom kantonu je ponovljen motiv srebrnog krsta sa ocilima na crvenom polju.




Osnovni grb Topole je purpurno polje oivičeno hermelinovim krznom,a preko svega kraljevska kruna Karađorđevića (simbol mesta porekla kraljevske kuće i grobnog mesta većine članova kraljevske porodice).

Na nivou Velikog grba iznad štita smeštena je srebrna bedemska kruna bez merlona. Kao čuvari, tu su dva srebrna orla u poletu koji nose štitove na ogrlicama, i to desni: štit sa srebrnim krstom okruženim istim takvim ocilima na crvenom polju, a levi: otrgnutu glavu divljeg vepra zlatom oružanu i zlatnom strelom koso ranjenu u čelo (simboli Srbije i Šumadije). Oni pridržavaju stegove Srbije i grada. Postament je
travnati brežuljak na kome su sa obe strane štita dva starinska topa sa đuladima, a ispod svega je lenta sa imenom Topole.

Heraldički steg Topole ne ponavlja motiv sa štita već je to ustanička zastava iz Prvog srpskog ustanka.





Štit Osnovnog grba je razdeljen na četvrtine srebrnim krstom Sv. Andrije (ukazuje na grad kao nekada važan putni i železnički čvor). Na desnom i levom polju na zelenoj pozadini nalazi se po jedan zlatni hrastov list (predstavlja okolne šume). U glavi štita na plavom polju su tri zlatna klasa pšenice (što je simbol zemljoradnje), a u podnožju na plavom polju su tri srebrne trake. Preko svega na sredini je zlatni štit sa likom Sv. Paraskeve, zaštitnice grada.

Na nivou Srednjeg grba je srebrna bedemska kruna bez merlona iznad Osnovnog grba, a oko štita zlatne plodne hrastove grane i lenta sa imenom grada ispod.

Veliki grb sadrži štit Osnovnog grba sa srebrnom bedemskom krunom bez merlona. Kao čuvar sa desne strane je divlji vepar zlatno oružan, crvenog jezika, koso ranjen u čelo zlatnom strelom i sa ogrlicom od srebrnih ocila, koji pridržava steg Republike Srbije. Sa leve strane čuvar je konj plave boje zlatne grive, repa i jezika i sa ogrlicom od zlatnog hrastovog lišća, koji pridržava steg Lapova. Postament je brežuljak obrastao šumom, ispod koga je lenta sa imenom grada.





izvor:zastave-grbovi.com