Dragan Stojnic





Dragan Stojnić (1937., Beograd - 2003., Beograd) jedan je od najznačajnijih srpskih
i jugoslavenskih šansonjera. Živio je u Sarajevu, Banja Luci, Skoplju i Beogradu, gradovima koji su obilježili
njega i njegovo muzičko stvaralaštvo, no gdje god da je došao u srcu je uvijek nosio pjesmu. Posebno ga
se rado sjećaju starije Sarajlije, koji o Stojniću imaju samo riječi hvale, govoreći o njemu kao o velikom
gospodinu i iskrenom i pravom prijatelju Sarajeva i Bosne. Oduvijek je želio postati pjevač, a na sceni je
proveo skoro 40 godina. Studirao je francuski jezik, da bi kasnije ipak završio Višu turističku školu.

Stvaralaštvo

Njegovi počeci se vezuju za čuveni sarajevski ansambl “Prijatelji”, a prvi veliki uspjeh postigao je 1964.
godine pobjedom na festivalu u Kraljevu “Mikrofon je vaš” sa pjesmom “Bila je tako lijepa”, tadašnjim
eurovizijskim hitom, pjesmom predstavnicom Francuske 1964. godine. Sljedeće godine također dobija
prvu nagradu na festivalu u Opatiji sa evergreenom “Zašto dolaziš samo sa kišom”. Poslije toga 1966.
godine gostuje pariskoj Olympiji, internacionalnom hramu muzike, a njegove ploče su počele da se
prodaju u ogromnim tiražima.
Svoj najplodniji stvaralački period Dragan Stojnić je imao u Sarajevu, gdje je tokom 1960-ih snimio više
francuskih šansona, a kroz prijevode tekstova jugoslavenska publika je dobila priliku upoznati smisao
i duh francuske šansone. Osim tekstova na francuskom jeziku, on je koristio i tekstove B. Stojadinovića
i N. Vražalice. Uspješno je sarađivao sa sarajevskim orkestrom Esada Arnautalića koji je bio i aranžer više
njegovih pjesama. Istih godina povremeno je nastupao i na domaćim festivalima zabavne muzike
(Opatijski festival, Vaš šlager sezone, Beogradsko proleće), par puta je predstvaljao i Radioteleviziju
Sarajevo na nacionalnim izborima za Pjesmu Eurovizije, no sve u svemu Dragan Stojnić ipak nije bio
festivalski pjevač.
1984. godine počeo je sa serijom tradicionalnih solističkih koncerata povodom 8. marta u Beogradu,
kojima je održavao neraskidivu vezu sa publikom. Održao je mnogobrojne koncerte i nastupe širom
Jugoslavije, a zahvaljujući pjesmi obišao je i gotovo cijeli svijet. Bio je dugogodišnji saradnik PGP RTB-a,
a 1998. godine dobio je nagradu “Zlatni Beočug” Kulturno-prosvjetne zajednice Beograda. 1991.
otpjevao je gotovo cjelokupni materijal za soundtrack filma "Moj brat Aleksa", koji govori o životnom
djelu Alekse Šantića.

Hitovi

“Moj život”,
“Ja to znam”,
“Zasto dolaziš samo s kišom”,
“Soliteri”, “Stare slike”,
“Maestro i violina”,
“Moj svet”,
“La mere”,
“La boheme”,
“Jedna gitara, hiljadu snova”,
“Bila je tako lijepa”,
“Doviđenja ljubavi”,
“Iluzija”,
“Biće dana”,
“Ide, ide život”,
“Adagio”,
“Još si tu”,
“Barbara”,
“Vino i gitare”,
“Jedan čovek i jedna žena”

...............

wikipedija

MAESTRO I VIOLINA

Jedna stara violina
u prasini kraj kamina
broji vreme, dane, sate
koji nece da se vrate

Jedna stara violina
sacuvana od davnina
pocela je vec da trune
iskidane ima strune

Ruke vestog carobnjaka
duge kose, bledog lica
jedine bi zivot dale
toj starici tuznih zica

Nije sama violina
u prasini kraj kamina
starac sedi njenog doba
zeleo bi da je proba

Sve je zalud, drhte ruke
ne moze joj cuti zvuke
vecna ljubav od davnina
maestro i violina